Aiaraldeko Komunikabideak jakinarazi du 6.000 euroko laguntza kendu diola Amurrioko Udalak. «Gertaera oso larria eta onartezina zaigu, eta egoera bideratzeko eskatzen diogu tokiko erakundeari», adierazi dute. Halaber, gaineratu dute udalak ez diola erantzun egoeraren larritasuna aztertzeko eginiko bilera eskaerari. Gogora ekarri du Aiara eskualdean euskarazko komunikabide bakarra direla, eta Laudio, Urduña, Aiara, Okondo, Artziniega, Orozko, Arrakundiaga-Zollo eta Arakaldoko udalen babesa jasotzen dutela. Halaber, Eusko Jaurlaritzaren zein Arabako Foru Diputazioak sustatzen eta finantzatzen dute. Bi erakundeen plan estrategikoetan azpimarratzen da euskarazko komunikabideen garrantzia estrategikoa, baina Amurrioko Udalak hori kontuan ez duela izan azaldu dute. Komunikabidea «itotzeko saiakera» Euren esanetan, «inolako jakinarazpenik eman gabe» izan dute erabakiaren berri, eta euskarazko komunikabide bakarra «itotzeko saiakera» dela deritzote. «Euskara biziberritzearen aurka hartu dituen erabakien azken mugarria da», aipatu du komunikabideak eta aurrekariak zerrendatu ditu. Adibidez, iazko hauteskunde kanpainan Kontseiluarekin biltzeari muzin egin zion udalak euskalgintzaren erakundeak euskararen inguruko konpromisoak hartzeko proposamenaren aurrean. Uztailean euskararen teknikari lanpostua udal langileen zerrendatik kendu zuen. Urtarrilean, Amurriko kiroldegiko lizitazio publikoan bertako langileen euskararen profil derrigortasuna kendu zuen. 2016tik Aiaraldeko Euskalgintza Kontseiluarekin hitzarmena «izoztuta dago»… Horren aurrean behar-beharrezkotzat jo dute komunikabidearen eta udalaren artean biltzea. Gainera, eskatu diote diru laguntza berrezartzeko «lehenbailehen». Euskararen aurkako eraso guztiak eten ditzala galdegin diote udalari. Euskararen biziberritzean oztopo izateari uzteko eskatu diote. Aiaraldea Komunikabidea duela hamalau urte abiatu zen. Herritarren hauspoa izan du hasieratik eta hari bultzada eman diote eskualdeko udalek eta alderdi politiko guztiek.

Urte hasieran auto elektrikoen salerosketak izan zuen beherakada ez zen une bateko kontua izan. Europako Batasuneko lehen lau hilabeteetako datuak bildu ditu ACEA Automobil Ekoizleen Europako Elkarteak, eta baieztatu du ez direla betetzen ari hazkunde etengabearen espektatibak. ACEAren arabera, aurtengo apirilean 108.552 auto elektriko berri matrikulatu ziren EBn, iazkoan baino %14,8 gehiago. Merkatu osoak, ordea, antzeko hazkundea izan du (+%13,7), eta horrek eragin du auto elektrikoen kuotan ia ez dela aldaketarik izan: %11,8 iazko apirilean, eta %12 aurtengoan —hori da urtarriletik apirilerako kuota ere—. 2023an azpitik hasi ziren salmentak, eta, urteak aurrera egin ahala, gora egin zuten. Horrela, 2023ko urtarrilean %9,5 izan ziren auto elektrikoak, eta %18raino iritsi ziren abenduan. Baina azken datu horretan bada faktore bat kontuan hartu behar dena: Alemanian orduan amaitu ziren auto elektrikoak erosteko laguntzak, eta horrek erosle asko erakarri zituen. Laguntzak amaituta, jaitsi egin da auto elektrikoen salmenta Alemanian: iazko lehen lau hilabeteetan %14,3 izan ziren, eta %11,8 aurten. Antzeko zerbait gertatzen ari da beste merkatu nagusi batean, Italian: %3,7 izan ziren iaz apirilera arte, eta %2,8 aurten. Espainian ere ez da erritmoa hartzen ari: %6,1 izan ziren iaz, eta %6,2 aurten. Antzeko zerbait gertatzen da Hego Euskal Herrian, Nafarroari esker kuota pixka bat handiagoa den arren. %6,6 Hegoaldeko kuota. Hego Euskal Herrian 686 auto elektriko matrikulatu dira urtarriletik apirilera, iaz baino sei gehiago baino ez. Merkatu kuota %6,8tik %6,6ra jaitsi da, baina askoz txikiagoa zatekeen Nafarroarengatik izan ez balitz. Lurralde horretan, zerga kenkariak tarteko, kuota %9,1etik %10,6ra handitzen ari da. Baina herrialde guztietan ez da gauza bera gertatzen ari. Auto elektrikoen salmentak bultzada handia izan du Frantzian (+%45,2) eta Belgikan (+%41,6), eta kontinenteko iparraldean auto elektrikoak dira gehien salduak: %41,7 Danimarkan, %30,9 Suedian eta %30 Herbehereetan. Bruselaren erabakia Auto elektrikoen arrakasta apalaren faktoreetako bat da errekuntzakoak baino garestiagoak direla. Arazo hori konpon dezake Txinako auto merkeagoen inportazioak, baina irtenbide horrek beste problema bat sortuko luke: EBko auto industria, kontinenteko industriarik garrantzitsuena, ahuldu egingo luke, gaur egun ezin delako preziotan lehiatu Txinatik iristen hasi diren autoekin. Bi aukeren artean, Bruselak Joe Biden AEBetako presidentearen bidea har dezake, eta muga zergak handitu Txinako auto inportazioei —%15eko tarifa dute gaur egun—. Joan den irailean, inportazio horiei buruzko ikerketa bat ireki zuen Batzordeak, diru laguntza publiko «handiegiak» jaso ote zituzten jakin nahian, eta ekainaren 5ean da ixtekoa. %48,9 Errekuntzako motorren kuota. Auto guztiz elektrikoen salmentak goranzko joerari utzi izanak ez du esan nahi ibilgailuen elektrifikazioa eten denik. Kontsumitzaileak tarteko motorrak hautatzen ari dira, eta errekuntza motorrekoen kuota jada erditik behera jaitsi da: %48,5 urteko lehen lau hilabeteetan. Gasolina autoak dira oraindik gehien salduak (%35,6), baina gertu dituzte auto hibridoak (%29). Alemaniako autogile handiak (VW, Mercedes eta BMW) muga zergak handitzearen aurka azaldu dira, beldur direlako Txinak antzeko neurriekin erantzungo duela, eta, hortaz, kalte egingo diela herrialde hartan dituzten negozio oparoei —VW taldeak han saltzen ditu hiru autotik bat—. Talde horretara batu da Europako talderik handienetan bigarrena, Stellantis. Peugeot, Citroen, Fiat, Opel, Jeep eta beste hainbat biltzen dituen enpresako kontseilari ordezkariak, Carlos Tavaresek, «tranpatzat» jo du Txinako autogileei muga zergen bitartez aurre egiteko aukera. Reutersek antolatutako ekitaldi batean, Tavaresek ziurtatu du tarifek inflazioa handituko dutela, eta horrek kalte egingo diela EBko eta AEBetako autogileei ere. [articles:2125251] Tavaresek onartu du Txinako autogileek «oso lehia gogorra» egingo dietela europarrei, batez beste %30 merkeago ekoizteko gai direlako, eta merkatuaren zati handi bat jango dietela, %10ekoa edo. Horrek «kostu sozialak» izango dituela ohartarazi du, hau da, fabrika batzuk itxiko direla eta autogintzako lan baldintzak kaskartuko direla. «Europako gobernuek ez diote errealitate horri aurre egin nahi», gaineratu du. «Une darwinista batean gaude».

«Oraindik ez daukat iritzi argirik». June Fernandez kazetari eta idazleak Aingeruak eta neskameak saiakera idatzi du, helburu batekin: haurdunaldi subrogatuari buruzko eztabaida garatzeko, «diskurtso feminista kolektibo plurala» ahalbidetzea eta zabaltzea. Haurdunaldi subrogatuari buruzko liburu bat da, beraz, Susa argitaletxearen Lisipe bildumako hamalaugarren zenbakia. Fernandez kazetaria da, eta nabaritzen da liburuaren metodologian. Erantzunak eman baino gehiago, galderak egin ditu: «Liburuaren funtsa nire zalantzak, kontraesanak eta dilemak dira». Alor desberdinetako adituek eta arituek —feministak, denak— eman dizkioten erantzunak dira liburuaren oinarria. «Esloganek errealitatea sinplifikatu egiten dute», adierazi du, eta horregatik saiatu da hain gai konplexuaren inguruko eztabaidak duen polarizaziotik harago joaten. Gaur aurkeztu du liburua, Donostiako udaletxe zaharrean. Kazetaria eta idazlea izateaz gain, eragile feminista transmaribibolloa ere bada Fernandez. Pikara Magazine aldizkaria sortu zuen, 2010ean, eta hura koordinatzen pasatu du hamarkada bat. Kazetari autonomo gisa egiten du lan gaur egun, eta gaur aurkeztutako liburua du bosgarrena. «Ez da ohiko liburu bat», esan du Fernandezi editore lanak egin dizkion politologo feministak, Jule Goikoetxeak. «Ez du bere iritzia jorratu eta azaldu, baizik eta eremu desberdinetako emakumeak hartu ditu —gizon pare bat ere bai—, eta galdetu egin die. Ahots horiek jaso ditu, lotu eta elkarrizketan jarri liburuan zehar». Hain zuzen ere, zazpi ikuspegi baliatuta heldu dio Fernandezek haurdunaldi subrogatuaren gaiari: filosofia, kultura, gizarte zientziak, ikuspegi antirrazista, ikuspegi perinatala, familia aniztasuna eta legegintza. Eztabaida horretan dagoen polarizazioaz jabetzeko, harentzat «mugarri» izan zen une bat azaldu du. Iaz Bilboko Azkuna zentroan haurdunaldi subrogatuaren bidez guraso izandakoek kongresu bat antolatu zuten, eta kanpoan zeuden Itaia emakume talde sozialista eta Las Criadas izeneko talde feminista abolizionista; sare sozialetan, Bilgune Feminista eta EHGAM. «Korronte desberdinetako lau eragile zeuden, eta, hala ere, haien diskurtsoaren funtsa antzekoa zen: ugalketaren merkantilizazioaren aurka daude, alokairuzko sabelak indarkeria erreproduktiboa dira, umeen merkantilizazioa eta emakumeen esplotazioa». Azaldu du «deigarria» izan zela beretzat, eta eztabaidak duen «konplexutasuna onartzeko beharra» ikusi zuen: «Feministegia sentitzen nintzen hor barruan egoteko, baina erlatibistegia kanpoan egoteko. Gustatzen zait hori: hitz egin dezagun argi-itzalez». Batetik zein bestetik urrun Izan ere, Fernandez «urrun» sentitzen da batzuengandik zein besteengandik. Hala ere, liburuan zenbait iritzi argi utzi ditu: «Ez dut uste guraso izatea eskubidea denik. Ez dut uste gestante [haurdunaldi subrogatuaren testuinguruan besteentzat ernaltzen duten emakume] guztiak (ezta gehienak ere) esplotazioaren biktimak direnik. Oso kritikoa naiz ugalkortasunaren industriarekin. Oso kritikoa naiz feminismo abolizionistarekin». Hori argi utzita, bi helburu ditu liburuak. Baga: «Haurdunaldi subrogatuaren alde daudenek uler ditzatela kritika feminista, antikapitalista eta antikolonialak». Biga: «Alokairuzko sabelen kontra daudenek findu dezatela diskurtsoa». Polarizazio diskurtsibo hori gainditzeko helburuarekin jorratu du gaia Fernandezek, zazpi ertzetatik. Liburuan landu duen lehena filosofia da. Tere Maldonado filosofoari eta Josebe Iturrioz militante transfeministari galderak eginez landu du ertz filosofikoa. Planteamendu filosofiko desberdinak plazaratzeaz gain, altruismoaren ideiari heldu dio Fernandezek. Argi du andreak diziplinatzeko modu bat dela: «Zergatik da zilegiago ni nire koinatarentzat ernaltzea, oso eskuzabala naizelako, irtenbide ekonomiko batengatik egitea baino?». Kulturaren ertzari Katixa Agirre idazlearen eta Irantzu Varela kazetariaren laguntzarekin heldu dio Fernandezek, eta iritzi publikoari erreparatu diote. Gizarte Zientziei dagokienez, Amaia Perez Orozko ekonomialaria, Elixabete Imaz antropologoa eta Jule Goikoetxea izan dira elkarrizketatuak. Industriaren, merkatuen eta deslokalizazioaren rolaz, burujabetzaz eta familia eta ugalketa ereduez hausnartu dute. Ikuspegi perinatalaz, zera: «Asmoa zen Ana Mendia emaginaren eta Estitxu Fernandez Maritxalar psikologo perinatalaren eskutik ulertzea zertan datzan haurdunaldia, besteak beste». Familia aniztasunari ertz askotatik heldu dio Fernandezek, Ianire de la Calva FeministAldeko kidearekin, Borja Muñoz EHGAMeko kidearekin eta Iosune Centeno antropologoarekin hitz eginda: «Abiapuntu bat da galdetzea ea familia eredu hau ez-normatiboa den, ala, kontrara, familia heterosexual nuklearra betikotzeko modu berri bat ote den». Zer egin? Horri erantzuten dio azken atalak, legegintzarenak. Itziar Alkorta legelaria, Oihana Etxebarrieta EH Bilduko legebiltzarkidea eta Miren Ortubai abokatua izan ditu bidelagun Fernandezek alor horretan: «Legeztatzen badugu, baina bakarrik modu altruista batean, zein korapilo agertuko dira? Ilegalizatzen badugu guztiz, zein korapilo agertuko dira?». «Patxadaz hausnartzeko grinarekin» egin du liburua Fernandezek: «Kontrakoek uler ditzatela ñabardurak, eta aldekoek uler ditzatela kritika sozialak. Hor erdian gaude ni bezalako asko, pil-pilean dagoen gai honetaz diskurtsoa garatu nahian, baina pixka bat galduta». Gauza berari deitzeko, zein izen erabili? June Fernandezek, Aingeruak eta neskameak liburuan, haurdunaldi subrogatu kontzeptua erabili badu ere, kontzepturik zehatzena ordezkapen bidezko ernalketa dela iruditzen zaio. «Hori da Sara Lafuente Funesek gomendatzen duena, bere ikuspegia erabat kritikoa bada ere», dio liburuan. Zergatik erabili du, ordea, haurdunaldi subrogatu? Euskaraz «ulerterrazagoa» iruditzen zaiolako, nahiz eta anglizismo hori «hutsa» den bere horretan. Gauza berari deitzeko, ez ditu erabili amatasun subrogatu —«iruditzen zait gestanteei ama kategoria inposatzea haien autodeterminazioaren kontrakoa dela»—, ezta alokairuzko sabela ere, nahiz eta hainbat elkarrizketatuk erabili duten.

Bizkaiak zerga-salbuespenak onartu ditu UEFAko finalak Bilbon egiteko. EAJk, PSE-EEk eta PPk salbuespenaren beharra defendatu dute ekitaldi horiek hartu ahal izateko, eta EH Bilduk eta Elkarrekin Podemosek “inolako zergarik” ez dutela ordainduko kritikatu dute.

PSOEk lege proposamen bat aurkeztu du Espainiako Kongresuan, Zigor Kodean aldaketa batzuk egin eta hala proxenetismo mota guztiak zigortzeko. Proposamenak tirabirak eragin ditu koalizio gobernuan, Sumarrek ez baitu babestu, ezta normalean gobernua babesten duten indarrek ere: EAJk, EH Bilduk, ERCk, Juntsek eta Podemosek. PPren sostengua lortzea zen sozialisten itxaropen bakarra, baina hori ere ez dute eskuratu, eta lege ekinbideak ez du lortu aurrera egiterik. Osoko bilkura hasi baino pare bat ordu lehenago, PPk erabaki gabe zeukan zer bozkatuko zuen. Hitza hartu duenean, baina, Ana Alos bozeramailea kritiko agertu da proposamenarekin, eta «erretiratzeko» eskatu dio PSOEri, Genero Indarkeriaren Kontrako Estatu Itunean gai horri buruz ados jartzen saiatze aldera. Andrea Fernandez diputatu sozialistari egokitu zaio proposamena defendatzea. Prostituzioa «inpunitatez aritzen den industria kriminaltzat» eta «giza eskubideen urraketa larritzat» jo du, eta adierazi du haren sustraia «matxismoa eta emakumeen kontrako indarkeria» direla. EAJren izenean, Joseba Andoni Agirretxea diputatuak esan du proposamen honekin PSOEk zera egin duela: «Soka moztu, eta sarerik jarri ez». «Aldaketa honek zigorra ekarriko luke proxenetentzat, eta babesgabetasuna prostituzioan aritzen diren emakumeentzat», erantsi du. Agirretxearen ustez, proposamena balekoa da baldin eta helburua zigortzea bada, «baina asmoa baldin bada prostituzioaren arazoa konpontzea, oso motz gelditzen da». Galdetu du zergatik sozialistek ez duten lege egitasmo integral bat eraman Kongresura, «Zigor Kodearen bi artikulu aldatzea proposatu beharrean». EH Bilduko Bel Pozuetak, berriz, esan du «prostituzioa eta emakumeen salerosketa» desberdindu behar direla, eta azken hori dela galarazi beharrekoa: «Zigorrarena biderik okerrena da», azaldu du, eta, horren ordez «lege serio eta integral bat» egitea proposatu du: «Neurri hauek onartuz gero, prostituzioan aritzen diren emakumeek horretan jarraituko lukete hurrengo egunean, baina babesgabeago egongo lirateke mafien, bezeroen eta Poliziaren aurrean». Eskakizun batean bat etorri dira EAJ eta EH Bildu: azpibatzorde bat sortzea gaiaren inguruko eztabaidari «bere ertz guztietatik» heltzeko eta prostituzioan aritzen diren emakumeen ahotsa entzuteko. Bigarren saialdia PSOEren bigarren saialdia da proxenetismo mota guztiak legez zigortzeko. Aurreko agintaldian ere xede hori zeukan proposamen bat aurkeztu zuen, eta Espainiako Kongresuak hura tramitatzea onartu zuen PPren botoei esker, baina, geroago, proposamenak ez zuen biderik egin. Orduan, EAJk eta EH Bilduk abstentziora jo zuten, eta ERCk eta Unidas Podemosek kontrako botoa eman zuten. Martxoan, bozen kanpainaurreko ekitaldi batean, Espainiako gobernuburu Pedro Sanchezek iragarri zuen berriro aurkeztuko zutela prostituzioa abolitzeko lege proposamena. Oraingoan, sozialisten asmoa da Zigor Kodearen 187. artikulua aldatzea eta «dirua irabazteko asmoz beste norbaiten prostituzioa sustatzen edo errazten dutenak» zigortzea, hiru eta sei urte bitarteko espetxe zigorrekin. Orain arte, proxenetismoan «jazarpenez edo indarkeriaz» aritzea baino ez dago zigorturik. Norberaren jabetzako toki bat prostituziorako erabiltzea eta sexu harremanak izatearen truke ordaintzea ere zigortu nahi dute sozialistek; azken kasu horretan, 12 eta 24 hilabete bitarteko isunak jartzea proposatzen dute. Espainiako Gobernuari sostengua ematen dioten taldeen artean ez dago adostasunik gai honen inguruan: batzuek uste dute «gai konplexua» dela, aldez aurretiko eztabaida politiko eta soziala eskatzen duena, eta beste batzuek batez ere gaitzetsi dute PSOEk «alde bakarrez» jokatu duela, eta, bere bazkideen iritzia aintzat hartu beharrean, «mugimendu feministan banaketa eta desadostasun handiak sortzen dituen proposamen bat» aurkeztea erabaki duela. Sumarrek, esaterako, osoko bilkura hasi aurretik ere iragarria zuen kontrako botoa emango zuela: «Prostituzioan aritzen diren emakumeei prekaritate, babesgabetasun eta zaurgarritasun handiagoa ekarriko lieke proposamenak», esan dute Sumarreko diputatu Gala Pinek, Tesh Sidik eta Engracia Riverak; «bortxazko proxenetismoa zigortzearen alde gaude, baina proposamen honek hutsune handiak ditu, eta ez du lanaren, etxebizitzaren eta prestakuntzaren inguruko inolako neurri sozial edo ekonomikorik aurkezten». Prostituzioan aritzen diren zenbait emakumek elkarretaratzea egin dute Kongresuaren aurrean, Abolizioa Stop plataformak deituta, eta salatu dute proposamenak, haien ustez, «ikusezintasunera, prekaritatera eta klandestinitatera» eramango dituela horretan diharduten emakumeak: «Suedian, Frantzian eta beste zenbait herrialdetan abolizioa porrota eta hondamendia izan da; pertsona horiek eskubideak behar dituzte». Abolizioaren alde dauden zenbait elkarte, berriz, Kongresuan egon dira PSOEren proposamenari babesa emateko.

Solariak, energia berriztagarria ekoizteko azpiegituren promotoreak, Araban proiektatu dituen azpiegitura fotovoltaikoek herritar asko haserrearazi ditu, eta EAJ eta EH Bildu mugiarazi. Koalizio abertzalearen Arabako Batzar Nagusietako taldeak prentsaurrekoa eman du gaur, eta Ramiro Gonzalez ahaldun nagusiari eskatu dio argitzeko zer urrats egingo dituen Solariaren proiektuak geldiarazteko. Bada, Gonzalezek adierazi du ez duela zentzurik energia Araban ekoitzi eta Bizkaian kontsumitzeak, bioaniztasunari beharrezkoa ez den kaltea eragingo diolakoan. Izan ere, Solariak eguzki plakez osatutako hiru parke egin nahi ditu Araban, Zierbena 2, 3 eta 4 izenekoak, eta bertan sortutako energia Zierbenaraino (Bizkaia) garraiatu nahi dute, 100 kilometro baino gehiagoko tentsio handiko lineen bidez, hango azpiestazioan sareratzeko. Horregatik esan du Gonzalezek, ahal dela, kontsumo puntutik gertuen ekoitzi behar dela energia. EH Bilduk bi galdera egin dizkio ahaldun nagusiari: lehenik eta behin, zer neurri hartuko dituen eguzki plakak «balio handiko lurretan» ez eraikitzeko, eta, bigarrenik, «zer asmo duen» argindarra garraiatzeko azpiegitura horiek geldiarazteko. Halaber, EH Bilduk Gonzalezi eskatu dio Eusko Jaurlaritzari jakinarazteko zer egingo duen Arabako Foru Aldundiak. EH Bilduren Arabako Batzar Nagusietako taldearen bozeramaileak, Eva Lopez de Arroiabek, adierazi du «zentzugabekeria» dela Araban ekoitzitako energia Bizkairaino garraiatzea, Aragoin (Espainia) sortutako argindarra Arabara garraiatzea bezala. Gauza bera adierazi du Gonzalezek prentsaren aurrean. Adierazpen horiek erreferentzia egiten diote azken urteetan onartu diren hainbat proiekturi, zeinei esker Aragoiko parke fotovoltaiko eta eolikoetan sortutako argindarra Gasteizera garraiatuko den. Aragoiren eta Nafarroaren artean ere aurreikusiak daude antzeko proiektuak, Forestalia enpresarena esaterako, eta Nafarroako Gobernuak helegitea jarria dio Espainiako Gobernuak proiektuari emandako baimenari. Batzarrak herrietan Maiatzaren 2an, Eusko Jaurlaritzaren Ekonomia Garapen, Jasangarritasun eta Ingurumen Sailak jendearen jakinaren gainean jarri zituen Solariaren Zierbena 2, 3 eta 4 proiektuen aurretiazko administrazio baimen eskaria eta ingurumen inpaktuaren adierazpena, eta, azpiegiturek eragina izango duten herrietan, hasiak dira mugitzen haien aurka egiteko. Gasteiz iparraldeko herrietan piztu da haserrea gehienbat, hango udalerrietatik pasatuko baitira tentsio handiko lineak. Bada, Zigoitian, Zuian eta Urkabustaizen batzarrak egin dituzte, eta Zuian alegazio bat prestatzen hasiak dira; Murgiko hainbat establezimendutan sinadurak biltzen hasi dira. Alegazio horren arabera, Solaria Argindarraren Sektorearen Legearen filosofiaren aurka egiten ari da, 100 kilometrotik gorako tentsio handiko lineak egin beharko direlako; alegazioak dio halakoetan gutxitan gainditzen dituztela hamar kilometroko distantziak. «Azpiegitura horien helburua [tentsio handiko lineena] gertueneko azpiestazioarekin konektatzea da normalean»; horri erantzunez, Solariak dio Gasteizko azpiestazioak beteta daudela. Alegazioak dio enpresak dioen horrek berak baieztatzen duela leku asko saturatuta daudela jada energia berriztagarri gehiago ekoizteko, eta, horregatik, uste dute justifikatzeko zaila dela proiektu hori lehenestea, kontsumo puntutik gertuagoko ekoizpen azpiegituren alternatiben gainetik: «Kostu-onura logika aplikatuz, proiektu hau baztertu beharko litzateke beste alternatiba batzuen alde». Solariaren proiektuak Hiru parke fotovoltaikoek Gasteiz inguruko udalerrien lurrak hartuko dituzte: Erriberabeitia, Iruña Oka, Zigoitia eta Gasteiz bera. Soilik eguzki plakek 374 hektarea hartuko dituzte —310.000 eguzki panel inguru—, eta 49,9 megawatteko (MW) gehienezko potentzia izango du bakoitzak. Lurra Sareak proiektua kritikatu du, eta salatu du Solariak 50 MW-etik beherako hiru parke egingo dituela Espainiako Gobernuaren esku sartzea eragozteko; izan ere, langa horretatik gorako azpiegiturei baimena ematea estatuaren eskumena da, eta ez Eusko Jaurlaritzarena. Lurra Sareak salatu du 374 horiei bestelako azpiegitura batzuek hartuko duten espazioa gehitu behar zaiela, hala nola azpiestazio elektrikoena, energia garraiatzeko tentsio handiko lineena eta bestelakoena. Egin dituzten kalkuluen arabera, azpiegitura guztiek balio estrategiko handiko 1.525 hektarea hartuko dituzte soilik Araban. Bizkaian ere espazio handia beharko du tentsio handiko lineak. Plataformaren arabera, ingurumen inpaktuaren txostenak berak onartzen du azpiegiturek lehen sektorean «eragin handia» izango dutela, baina plataformaren arabera garrantzia kendu diote horri, eta esan «ahal den heinean eskualdeak errespetatzen» saiatuko direla. UAGAk ere salatu du eguzki plakek balio ekologiko handiko lurrak hartuko dituztela, eta alegazioak aurkeztuko dituela aurreratu zuen duela bi aste.

EH Baik eta LABek elkarretaratzea egin dute Baionako suprefetura aitzinean, kanak herriari elkartasuna adierazteko eta konponbide politikoa eskatzeko. Gogor salatu dute Frantziako Estatuaren jarrera, eta hura egin dute azken egunetan sortu den «indarkeria giroaren erantzule». Halaber, Noumeako akordioen esparrura itzultzeko eskatu dute. «Kanakyko gatazka politikoa ezin da indarrez konpondu. Frantziako Estatuak bururaino eraman behar du deskolonizazio prozesua». Bi indar abertzaleek oroitarazi dute hautesle errolda handitzeko erreforma onartu ondoren sutu dela uhartea. «Lege aldaketaren bidez, bozkatzeko eskubidea eman diote Kanakyn hamar urtez bizi izan den pertsona orori, eta, ondorioz, erroldan kanakak gutxiengo bilakatzeko arriskua handitu da». Hori da, hain zuzen ere, Noumeako akordioen bidez eragotzi nahi zena, LABen eta EH Bairen hitzetan. Adierazi dute erreforma bertan behera utzi behar dela, eta elkarrizketari berriro ekin Noumeako akordioen esparruan. Irmo salatu dute Emmanuel Macron Frantziako presidentearen jarrera. “Kanakyko gatazka politikoa ezin da indarrez konpondu. Frantziako Estatuak deskolonizazio prozesua bururaino eraman behar du” @berria (Bideoan LABeko argitxu Dufau eta EH Baiko Mathilde Hary) pic.twitter.com/LmgGap1bDw — Ekhi Erremundegi (@EkhiErremundegi) May 21, 2024

Tomas Iriondo (GAIA): “Gazteei ez zaie gutxiago ordaintzen gazte izateagatik”

Gasteizko Mercedes lantegiak zazpi egunetan etengo du ekoizpena ekainean eta uztailean, eskari faltagatik.

Konstituzionalak babestutako etxebizitza baliogabetu du, Estatuko Etxebizitza Legearen zati handiena onartuta.